Bezoek aan Che

Mijn reisgenootje was er uiteindelijk na 11-en. Staking in Parijs. Totaal gesloopt. Maar aardige griet uit Ierland. De volgende ochtend vertrekken we een uur te laat omdat 2 mensen dachten dat we een uur later zouden vertrekken. Zucht.... Een ouder paar uit Australie trekt de aandacht, hij is gezellig en zij commandeert, en ze zijn erg op zichzelf. Verder is de groep erg chill, de gids ook. Komt goed dus. We gaan via Santa Clara naar Confugieus. Via de tombe van Che naar de eerste grote stad, de parel van het zuiden. De tombe is groot, indrukwekkend maar tegelijkertijd geen sfeer. Che en z'n mannen liggen hier begraven. Gedood in de jaren 60 in Bolivia en in de jaren 90 opgegraven en teruggekeerd. Toendertijd zijn de handen van Che opgestuurd naar Fidel, en in het massagraf lag 1 man zonder handen met een legerpak aan. Dat was de identificatie. Mooie memorial zaal voor alle leen en interessant museumpje met veel foto's van Che en kornuiten. We lunchen hier en dan nog een uur rijden. Het is een goed onderhouden stad, moet wel want het valt onder Unesco sinds een aantal jaar. Dit was en is nog steeds een welvarende stad. Er wordt gebedeld om shampoo, al stoppen ze daar snel mee als ze mijn haar zien. Mooie kleuren op de gevels en gebouwen die me een beetje doen denken aan Zanzibar. We worden na een stadswandeling, onderverdeelt in de casa's. Met m'n roomie en 2 andere meiden in 1 casa, gezellig! We eten in een mooi en exclusiever restaurant, wat qua prijzen nog steeds meevalt. Goed eten, de cocktails beetje mager. Dio vraagt of we willen stappen, ik heb op zich wel zin, maar de rest is een beetje op. Meesten hebben nog last van de vlucht. Dus morgen weer een kans, als we naar Trinidad gaan voor 3 dagen.