Bako NP
Door: Me
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle
12 Februari 2015 | Maleisië, Kuching
Vandaag een tour kunnen regelen: Bako NP. Ik wordt om half 9 opgepikt, en zie een stel in t busje zitten. Engelsen, superchill. En we blijven ook met z'n 3en, en de gids natuurlijk. Het is ongeveer 25 min rijden vanaf Kuching, en dan nog even op de boot wachten. Het regent. Bah. En bootje is klein, met dak, maar ook klein. Dus dat betekent dat de boottocht van denk 15 min ons drijfnat maakt. Daar aangekomen besluit de gids de 2 routes om te gooien. En daarmee zien we direct een groepje neusapen. In de regen. En gewoon in de boomtop, suffe dieren. Bako is een Supermooi tropisch park, met aan de zee grens uiteraard mangrove. De gids weet erg veel, verteld van alles over de plantjes en is super enthousiast. Ondanks de regen... We gaan het pad op. Klim en klauterwerk staat ons te wachten. Veel erger als in Danum. Over boomwortels, keien, door de modder en tegenstromen. We komen alles tegen. En het blijft regenen. Aan het einde van het parcours even een pauze. Even bijkomen. De gids begint te vertellen over de zielen van oude stammen die hier nog steeds rondwaren. Dit is bewezen door de verschijningen van deze geestes op foto's die hier gemaakt zijn. Daarna komen de verhalen over de mensen die zijn overleden na een bezoekje in het park, omdat ze zelf een lange tocht doen maar niet fit genoeg zijn. Hartafwijkingen. Gezellige gids...... En daarna wilt ie weten waarom ik alleen ben en of ik behoefte aan een vriend heb. Dussss...... Ik heb maar gezegd dat ik behoefte heb aan een vriendin. Zo, in 1x klaar. Dat werkt wel. En dan weer terug klauteren. En nog steeds door de regen. Ik kan je vertellen dat in dit stadium een regenjas of poncho geen zin meer heeft. Doorweekt zijn we. Weer bij het begin, de boot, gaan we de andere kant op. Richting de lodges. Hier komen we een slapende vliegende eekhoorn tegen, vastgekleefd tegen een boomstronk. Kan toch nooit lekker slapen zou je denken. We komen nog een groepje makaken tegen die ons kruisen op het pad. Maffia worden ze door de locals genoemd, omdat ze zo brutaal zijn. Dan richting pad 2. Een plateau leidt ons over de mangrove richting de jungle. En hier komen we de zwijnen tegen. Kan ook weer van het lijstje af. Lijken eigenlijk best op pumba, maar iets kleiner. Dan volgt klauter, klim, glij, val en slibwerk deel 2. Nog steeds doorweekt. Dit gaat een klein halfuurtje door tot we op het strand staan, in de mangrove. Hier is het eb, vandaar het strand. Erg mooi. Weinig dieren uiteraard met dit weer. Geef ze geen ongelijk. Maar ondanks het mega slechte weer zeker de moeite waard. En gelukkig is het niet koud. Nog even dezelfde weg (mijn conditie neemt echt sprongen hier) en dan volgt de lunch. Een buffet, goed bereid en zat keuze. Dan weer wachten op de boot en weer terug. Rond half 4 ben ik terug. Eerst even de anderen afgezet in het centrum, en ik zie Borneo headhunters tattoo studio. Dé studio.... Het gaat gelijk alweer kriebelen. Mss morgen toch maar even kijken??? Dilemma's dilemma's dilemma's..... Terug in m'n gangkast snel kleding uit, douchen en droog kleding aan. Mijn huid is zo doorweekt dat ik mijn bovenlaag er gewoon afwrijf. Mag wel uitkijken dat ik geen kieuwen krijg hier. Ik krijg mijn kleding natuurlijk ook nooit droog hier dus heb de helft maar even bij een wasserette afgedropt. Halen we morgen wel weer op. Ben ik nog geen 3 euro voor kwijt en scheelt mij volgende week weer wassen. En dan weer eten.... Ik heb een pizzahut gevonden, en heb echt behoefte aan iets hartigs. Spijt natuurlijk. Ranzig!!! Morgen ga ik weer gewoon aan de rijst. Hele avond van kunnen nagenieten. Bah bah!!!! Verder de avond lekker chill in de hostel doorgebracht met een nieuw boek uiteraard :) Morgen maar s het centrum verkennen, ff langs de headhunters hoppen (oohhhwwwww) en wat souveniers zien te scoren. En hopelijk nog een excursie.
Mams: mijn bergschoenen krijg ik natuurlijk helemaaaaaaaal nooit meer droog... Wil jij mijn uggjes met een paar (droge) sokken meenemen dinsdag????