Mulu NP

Om 7 uur weer de wekker. Bah, heb echt ruk geslapen. Ook hier was er een matras aanwezig, ik voelde er alleen niets van. Lag op een houten plank, dus voel me nu ook zo. Ontbijt was weer ouderwets simpel: boterhammen met jam en een banaan. Nog aan de praat met een ouwe baas die ook uit NL komt, kwamen we na 45 min achter. En na 15 NL kletsen is m'n taxi er. Weer dezelfde weg terug naar het vliegveld. Een korte snelle indruk van Miri: groot en modern. Diverse grote winkelcentra zie je her en der. En geen huizen op palen zoals in Sandakan. En echte flatgebouwen. Het is de 1 na grootste stad van sarawak. Logo is het zeepaardje, waar je ook overal beelden van ziet, zelfs in dat beperkte stukje naar het vliegveld. De vlucht heeft direct 45 min vertraging.... Zucht. Er gaat blijkbaar nog een Japans stel mee, probeer die maar te vinden. Niet dus. Zodra we onder de wolken duiken zie ik alleen maar groen. Anders als de jungle, en nee geen palmbomen. Het land lijkt ook eigenlijk vlak te zijn, waar met grote regelmaat ineens een berg is neergepland. Veel bergen. Die uiteraard mooi meelopen in het groen, met af en toe een steil, kaal stuk grond. Bij aankomst staat Wan me op te wachten. Met hem heb ik al mailcontact gehad. Compleet adhd, te grappig. Helaas is hij niet de gids. De gids staat er naast. Rustig, maar relaxed. Komt goed dus. Ms Japan zie ik hier niet, andere reizigster, en komt pas later zeggen ze. Blijkbaar slaapt zij in een hotel, maar doet wel de excursies met ons. En eet met ons. Op het terrein waar ik ook slaap. Ik slaap in een simpele kamer, soort lodge. Huisje op palen. Zitten 5 huisjes aan elkaar
De lunch bestaat uiteraard uit warm eten. En rijst. Zelfs ik ben bijna rijstmoe. Blij dat ik straks in Kuching op jacht kan naar wat anders.
Na de lunch vertrekken we richting het NP. Vandaag 2 grotten, waar het park bekend om is. Hier in sarawak is er betere bemoeienis van buitenaf als het gaat om toeristen. Het is world heritage dus ze krijgen geld het toegankelijk te houden. Dus een groot centrum bij de ingang, luxe lodges en restaurantjes en richting de grotten geen pad, maar een soort brug, een meter boven de grond. Voor de rolstoelers, en we willen niet dat toeristen last hebben van bloedzuigers. Ergens verliest dit de romantiek van zo'n park. Aan de andere kant is het gewoon een prachtig park. Het is ook tropisch, maar er bevindt zich hier veel meer groen op de bodem. Echt te prachtig gewoon! Kale leisteen rotsen her en der. De Japanse gaat aan de canopy tour en ik sukkel met de gids net boven de grond erachteraan. Hij vraagt zich af of ze er iets van begrijpt. Ik ook. Veelal ja, maar verder niets. Het duurt dan ook 45 min, na een half uur lopen, voordat ze op komt dagen. De langste wandeling ooit zegt de gids. Tja.... Mss was ze verdwaald XD
Intussen is er een ware hoosbui los gebarsten. Binnen een minuut doordrenkt. Serieus. Maar het is een soort van verfrissend aangezien het niet koud is hier. Na totaal 3 km komen we bij de eerste grot aan: lang's cave. Mooie grot vol met stalagmieten en -tieten. Hierna de bekende deer cave. De grootste grot ter wereld zover bekend en ontdekt. Waar 3 miljoen vleermuizen leven, 12 verschillende soorten. En natuurlijk zwaluwen. Zonder dat het hier wordt geplukt dan. De grot is 150 bij 120 meter en 800 m lang en echt inmens! Er loopt een pad doorheen. In de grot ligt het bezaaid met de vleermuis uitwerpselen. Blijkbaar komen de herten hier het water drinken. Door de uitwerpselen is het water zouter, dus energie voor de herten. Vandaar zijn naam. De vleermuizen hoor je overal. En in tegenstelling tot de andere vleermuisgrot in Sabah, veel minder ongedierte hier. Wel veel vleermuisskeletjes, walhalla! En nee.... Ik heb er niet stiekem 1 in m'n tas gestopt. Helaas. Ook komen we onderweg nog een jong vleermuisje tegen op het pad. En leeft nog. Is bezig met doodgaan zegt de gids. Das toch ff wat minder zeg maar. Tis de natuur. Ja snap ik, maar kunnen we de natuur dan niet een handje helpen ofzo? Dat gingen we niet doen. Bah..... Arm ding. We lopen richting het einde van de grot, zo'n 800 meter verder en bereiken de garden of Eden. Een groen onbegaanbaar stuk. Waar we ook niet bij kunnen komen. Hij toont ons nog de Adam en Eva douches: 2 rotsachtige douchekoppen waar ook echt water uit komt, en we gaan terug. De rotsformatie van de deercave ingang, waar de vleermuizen doorheen vliegen, lijkt op de kaart van Afrika, met rechts de afbeelding van Ab Lincoln. En buiten maa wachten tot die 3 miljoen beestje in 1x allemaal uitvliegen. Dit zou een mooi schouwspel moeten zijn. Zou..... Want uiteraard vandaag met dat zeilweer vliegen ze niet. Zou ik ook niet doen. Maar we zitten er wel 1,5 uur. Zucht. Ondertussen kom ik ook de aussie lady van de rivier tegen, dus het is in ieder geval wel erg gezellig. Terug wordt dus een soort night walk, over de brug. En zien we nog een kikker en wat spinnen. De Japanse wilt eerst omkleden voor het diner. Dat betekend naar hotel terugbrengen en daarna weer ophalen. Ik snap r wel: zij is languit gegaan in de grot. Maar ik begin alvast met eten. Uiteraard: rijst. En weer veel te veel. Daarna lekker chillen met m'n e-reader.