India!!!!!

Crossing the boarder day. Vandaag is de dag. We moeten nog 150 km tot aan de grens, waar we 4 uur over doen. Das nog vlot. Ik slaap een gedeelte. Krijg er niet veel van mee. En dan bereiken we het stadje bij de grens. Oude gebouwen waarvan de voorgevels er gedeeltelijk uitgevallen of gesloopt zijn. Ziet er niet uit. Zodra we uitstappen staan er gelijk kinderen naast ons te bedelen die ook aan je gaan zitten. En het is er druk! We gaan eerst de grenspost in om onze Nepal-exit stempel te ontvangen. Zo gepiept natuurlijk. Dan moet je via een soort ‘winkelstraat’ naar de Indiase grenspost. 500 Meter. Will hebben we met de truck achtergelaten, die moet alle papieren voor de truck regelen. In de winkelstraat kunnen we geld wisselen, maar mijn dollars willen ze niet hebben. Te oud. Dus ook geen geld voor een Sim-kaart. Schiet lekker op. Aan de Indiase kant moeten we onze paspoorten inleveren en dan begint het wachtspelletje zegt Vikki. Al met al rijden we na 2 uur India in. Best vlot dus.
Als eerste valt op: de gebouwen zijn een soort schuren: van baksteen. Verder zijn de wegen over het algemeen beter, met markeringen op de weg. Op enkele Ardennen aandoende stukken na. Ze zijn verslaafd aan hun toeter. Het landschap doet aan Nederland denken: vlak en weilanden. En veel geiten dragen t-shirts.
Na een volle dag bereiken we eindelijk Gorakhpur. Een aftands hotel vlak bij de doorgaande weg wacht ons op. We zijn blij dat dit slechts een tussenstop is. Atm werkt niet, dus we moeten geld lenen van Vikki om te kunnen eten vanavond en morgen. Vanaf vandaag is eten nauwelijks inbegrepen. Ik ben eigenlijk wel beetje klaar met de dag. En Leo gaat zich beroerder voelen. Keel-itis is overgeslagen..... Morgen om 6 uur vertrekken we gelukkig.