Gorilla-tripping!!!!!! :-)

Ola VIP-jes. Duurde even door gebrek aan stroom in het kamp, maar daar issie dan!!!!!

Vandaag de grote dag: gorilla's ontmoeten!
De wekker ging om 4 uur, 5 uur vertrekken. Het is naar de gate nog 1,5 uur rijden vanaf het kamp. Gisteren hebben we de permits gekregen, officiële documenten met toestemming dat je die groep op die dag mag bezoeken. Er wordt al bepaald welke groep gorilla's je bezoekt. Wij bezoeken Bushenyi, wat de naam van de silverback is en hands up betekend.
Eenmaal aangekomen bij de gate, 2 hutjes en toiletten, wordt ons uitgelegd wat we gaan doen en wat we mee moeten nemen. Souveniers worden nog even getoond en dan moet je je bij je groep melden. Er lopen voor elke groep 2 gidsen en politiemannetje en een met geweer mee. In het Bwindi gebied leven 5 groepen die bezocht kunnen worden, 3 van deze worden bezocht vanaf het info centrum. Je raadt het al, wij mogen nog 45 min rijden.
We stoppen in een klein dorpje en gaan nog 5 min met de jeep de berg op om daar te vertekken. De gids verteld ons dat de groep nauwelijks is verhuisd sinds gisteravond. We zijn benieuwd.
We lopen berg af door een grasland en daarna de beboste heuvel op. Hier is nog een smal pad maar al aardig klauterwerk. We hebben een stok meegekregen als extra klautermiddel. Na 30 min staan we stil en zegt de gids dat we hier naar beneden gaan. Waar dan?!
Tot dusverre liepen we met een andere groep mee, deze gaan rechtdoor.
De andere gids pakt zijn machette en begint een pad naar beneden te creeën. Dussss.... nu wordt het echt menens. Gedurende 20 min klimmen, klauteren en glijden naar beneden en ik ben nog nooit zo vaak onderuit gegaan. Die stok is mijn steun en toeverlaat. Dan komen we bij 2 trackers, 2 mannen in uniform die vanaf 7 uur in de ochtend tot het einde van de middag, als de groep hun nesten bouwen, bij de groep blijft. We zijn op 2 min afstand zegt de gids. De silverback kun je af en toe af horen brommen. Stokken moeten achterblijven en we gaan achter de tracker aan. Ik loop als derde en eindelijk zie ik iets van stabiel pad waar de tracker op staat. we horen de silverback grommen terwijl de tracker links in een bosje port en ineens horen we een hoop kabaal, schiet de silverback uit het bosje links, stuift voorbij en weg tracker. WTF!!!!!!! We zien ze niet, enkel het bosje bewegen waar ze in verdwenen en enkele seconden later komt de gids tevoorschijn. Pijn in zijn been maar verder alles goed. We moeten niet bang zijn. Uhu.. ik ben een jaar van mijn leven kwijt en het meisje voor me heeft zich ondergescheten zegt ze. Dusssss.....
Deze begroeting schijnt vaker voor te komen als de silverback je niet ziet aankomen. De tracker wordt na deze begroeting herkent en dan is het goed. Nou, ik kan je vertellen dan Bokito een kleine vent is vergeleken met deze heerser. We gaan trillend verder en ineens zien we de silverback op 5 meter afstand zitten, etend. Alsof er nkets gebeurt is. Prachtig beest! Deze silverback is 27 jaar oud, en heeft 9 volwassen vrouwtjes bij zich. 2 weken geleden hebben ze een pas geboren baby ontdekt, die zijn begroeting nog eens extra verklaard. De gids verteld dat we die zeker niet gaan zien. Te klein, en te gevaarlijk. Verderop zitten 2 vrouwtjes wat hogerop de berg onder een boom, maar we volgen vooral de silverback. Wat een machtig mooie ervaring. De silverback gaat wat verder richting de vrouwtjes en wij volgen. Dan worden we getrakteerd op een privéshow van een kleine gorilla. Gedurende 15 min is dit kleintje aan het spelen in de boom waar wij nog geen 2 meter vanaf staan. Dit kleintje vind ons net zo boeiend als wij hem/haar. 1 jaar en 3 maandan oud vertelt de tracker. Super cute!!!! Daarna loopt de silverback weer weg, en 2 vrouwtjes en het kleintje volgen. Wij dus ook. We hebben nog 18 min verteld de gids. We zien weer een ander vrouwtje en zitten dus middenin de groep. We genieten van de laatste minuten en maken veel foto's voor we terug moeten. Zodra de gids zegt dat het tijd is verdwijnt de silverback in het woud. Wij moeten terug klimmen. Oh ja.....terug. Kapot en voldaan eindigen we bovenop de heuvel. Hier krijgen we nog een certificaat voor het gorilla-tracking. In het busje is het nog nooit zo stil geweest, iedereen in coma. Een waanzinnige ervaring. In de avond horen we van Toni dat een paar jaar geleden een gids is omgekomen bij eenzelfde begroeting. De silverback toen slingerde de gids heen en weer aan zijn been. Er zijn 5 groepen die bezocht kunnen worden, dus grote kans dat dat Bushenyi is geweest.....